Saturday 28 July 2018

Perjalanan Saya Masih Panjang Lagi


Assalamualaikum :

sekarang dah nak dekat sebulan dah saya kat sini, tapi tu pun rasa macam lama sangat dah saya kat sini. saya tak tahu macam mana nak cakap lagi. apa yang boleh saya buat, kena buat yang terbaik. sebab saya pegi sini dengan satu niat saja. saya tak boleh terus terus merengek mau balik sabah. lagi pun kat sini tak lah teruk sangat. semua orang dia baik baik.

mungkin saya tak lah tahu nak bergaul sangat. tapi apa yang saya boleh buat kena baik dengan semua orang.

apa lagi yang nak saya katakan.  perjalanan saya masih jauh lagi. saya tak mahu ulang kesilapan saya lagi macam dulu. cukuplah. saya mau buat dorang bangga dengan saya.
apa yang jadi dulu cukup mengajar saya. kalaulah saya boleh putar balik waktu, dah saya betulkan kesilapan saya masa tu. saya takut sangat benda tu jadi lagi.

saya tak cukup kuat masa tu tak hadap orang sekeliling saya. kali ne benda tu tak kan jadi lagi. amin.

bagisayakekuatan c:

  

Thursday 19 July 2018

rugutan hati malam nee

assalamualaikum :

Rasanya saya dah mula trima dengan keadaan sekeliling. dan mungkin saya dah mula untuk biasakan diri. saya dah jauh jauh datang sini, saya tak boleh pulang macma tue saja. saya kena sedar yang tak semua muda macma yang kita inginkan. kadang kandang kita kena belajar susa juga. kena belajar tuk berdiri.

mungkin lepas dari masa ne, semua akan jadi baik baik saja. cumakena banyak bersabar saja.
antara bnyak banyak perkara, benda ne yang saya paling risaukan. rasanya tak dah benda yang saya nak malukan. semua sama saja. ada yang kena sendiri juga. jadi kekadang kena belajar tuk sendiri. sebab dari rasa sendiri tue la yang ajar kita tuk jadi kuat.

macam megarut pula apa yang saya cakap malam ne. mungkin saya letih sangat dah. sekarang takdah lagi masa tuk saya tidur petang. sebab sekarang saya masa saya banyak tuk siapkan tugasa yang kena bagi.


Wednesday 18 July 2018

The hard week~

Assalamualaikum 


how hurt i feel. allah saja yang tahu.
saya tak tahu nak cakap macam mana, sampai kekadang saya rasa susa sangat nak bernafas.
saya pun tak tahu apa lagi yang boleh buat saya untuk kuat.
apa yang saya rasa sekarang, satu benda saja. saya mau balik. saya betul betul tidak kuat lagi untuk sambung pengajian saya. habis hancur, "so berhenti belagak jadi kuat" 

saya tak tahu apa yang saya takutkan, saya tak tahu macam mana saya nak terusakan lagi. sakit betul hati saya.

takkan saya nak stop macam ne saja, cepatnya saya giveup. what should i do!
"make a friend?"

ada orang yang betul betul saya harap kini tak lagi ada, sama sama datang, tapi tak sama sama balik. berat sungguh! 
mungkin dah sampai masanya saya tuk belajar tuk berdiri sendiri. sebab ingatlah, kejayaan itu bukan milik bersama. tapi ia milik individu.
sekarang saya kena hadap orang yang langsung saya tak boleh pecayah. saya nampak betul belang dia.
sedar aku. kau mau hidup kan . lets play the game!
mungkin saya taklah cerdik macam kau. 
tapi its okey. :')
i try my best, push my limit. this is hurt the most! 
the story line. 

Assalamualaikum, saya betul betul tak tahu apa yang dia fikir, kesenagan dia dulu ka atau keselamatan ! entah apa bodoh sial gaya macam tue....